DAKAR 2011 : Η Ελληνική συμμετοχή - Β. Ορφανός

Ο Έλληνας πρωταθλητής θα συμμετάσχει για 5η φορά στον πιο δύσκολο αγώνα του μηχανοκίνητου αθλητισμού


Ο θρύλος του Ράλι, Ari Vatanen μιλώντας σε αφιέρωμα για το Rally Dakar και τον Έλληνα πρωταθλητή Βασίλη Ορφανό είχε πει: «Κάποιοι θεωρούν ότι όσοι πάνε στο Dakar είναι παράφρονες. Όχι. Αυτό το είδος των ανθρώπων κάνει τον κόσμο να πηγαίνει μπροστά, αυτοί έχουν το πνεύμα του Κολόμβου».
Στα βήματα του Κολόμβου της ερήμου, λοιπόν, ο πολύπειρος Έλληνας αναβάτης μετά την πρόκληση του 2009 στο «νέο» Dakar σε Αργεντινή και Χιλή αναλαμβάνει για μια ακόμα φορά να εκπροσωπήσει τα ελληνικά χρώματα στον πιο σκληρό αγώνα του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού μέσα από μια περιπέτεια 16 ημερών στην έρημο Ατακάμα και σε μερικές από τις πιο αφιλόξενες γωνιές της Λατινικής Αμερικής.
Στο Rally Dakar του 2011, το 33ο του θεσμού, ο Βασίλης Ορφανός φορά το νούμερο 97 και τρέχει με το Aprilia 450cc Rally Factory Bike. Ο ίδιος δηλώνει: «Είναι η πέμπτη συμμετοχή μου στο Dakar αλλά κάθε φορά αισθάνομαι την ίδια συγκίνηση, το ίδιο άγχος της προετοιμασίας και φυσικά τον ίδιο ενθουσιασμό. Ωστόσο φέτος έχω δίπλα μου και πραγματικούς υποστηρικτές, δυναμικές εταιρείες της ελληνικής αγοράς που κόντρα στην οικονομική δυστοκία και στην εγχώρια κατήφεια, αποφάσισαν να στηρίξουν το στόχο μου: να είμαι ακόμα μια φορά ο Έλληνας που τρέχει στο Dakar. Και νομίζω ότι αυτό είναι το σύνθημα: ότι μπορούμε όλοι να τα καταφέρουμε. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου αισιοδοξία σε ό,τι και αν κάνω».


Η εκκίνηση του 33ου Rally Dakar θα δοθεί την πρωτοχρονιά στο Buenos Aires. Το Buenos Aires είναι αυτό που στις 16 Ιανουαρίου θα υποδεχθεί όσους οδηγούς, μηχανών, αυτοκινήτων, φορτηγών και quad, καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες του πιο επίπονου αλλά και του πιο μυθικού αγώνα.

Πηγή : http://www.vorfanos.dev-cloud.com

Εδώ από την συμμετοχή ου το 2009

καλη επιτυχια στο παλληκαρι

καλη επιτυχια

Ενα μεγαλο μπραβο και καλη επιτυχια!
Αντε και με τη νικη

Από συνέντευξή του Β.Ορφανού στο http://www.bikeit.gr

Λίγες μέρες πριν την εκκίνηση του Dakar, ο Βασίλης Ορφανός βρίσκεται ήδη στην Αργεντινή και ετοιμάζει τις τελευταίες λεπτομέρειες για αυτήν τη σημαντική του συμμετοχή. Με την ευκαιρία της παρουσίασης της αγωνιστικής ομάδας στα Ελληνικά Πετρέλαια, μιλήσαμε για την πορεία του μέχρι τώρα αλλά και τους στόχους που αυτός έχει θέσει.

Bikeit: Πες μας λίγα λόγια για την πορεία σου στο Dakar μέχρι σήμερα.
Βασίλης Ορφανός: Το πρώτο Dakar για εμένα ήταν ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα, και προσπάθησα βήμα – βήμα ώστε να γίνει όσο καλύτερα μπορούσε. Και όντως, από την άποψη της οργάνωσης, του επαγγελματισμού και της προπόνησης, όλα έγιναν όπως έπρεπε, δεν μας έλειψε τίποτα. Γι’ αυτό άλλωστε είχαμε και αυτή την πορεία, και εγώ αλλά και ο φίλος μου ο Λουκάς (σσ. Λουκάς Γιαννακούλης - συμμετείχαν μαζί το 2003). Αυτό που ζούμε σήμερα όμως θα έπρεπε να είχε γίνει στο δεύτερο Dakar, αν θέλεις να μιλήσουμε χρονικά.

Bikeit: Από πλευράς χορηγών εννοείς;
Β.Ο.: Όχι μόνο, χορηγοί υπήρχαν και τότε. Ήταν όμως μια συγκυρία πραγμάτων ώστε να μπορέσουμε να τρέξουμε με 450 cc, κάτι το οποίο δεν έγινε τότε, αλλά γίνεται τώρα.

Bikeit: Τι έγινε τότε δηλαδή;
Β.Ο.: Η αλλαγή ώστε να τρέξουμε με άλλη μοτοσυκλέτα συμπεριλάμβανε ένα μεγάλο κόστος καθώς χρειαζόντουσαν τρεις μοτοσυκλέτες. Μία να ετοιμαστεί για να τρέξουμε, μια για προπόνηση και μια να λυθεί, να μπει σε κουτιά για να πάμε στο Dakar. Όλες οι εταιρείες τότε, προ κρίσης μάλιστα, και δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε ονόματα, ήταν δύσκαμπτες. Για εμένα το λάθος ήταν το ότι πίστεψα ότι κάτι θα αλλάξει και γύρισα πίσω.

Bikeit: Θεωρείς ότι θα ήταν καλύτερα για εσένα να κυνηγήσεις το όνειρό σου στο εξωτερικό;
Β.Ο.: Είχε ήδη γίνει η πρόταση, αλλά ναυάγησε όταν μίλησα με τον Ιάπωνα διευθυντή της Honda Γαλλίας. Εκείνος μου είπε ότι σκόπευε να φτιάξει μια ομάδα στην οποία ήθελε να συμμετέχω, δυστυχώς όμως τον ανακάλεσαν στην Ιαπωνία, κι εκείνο το project ήταν καθαρά δικό του, επομένως δεν έγινε ποτέ. Γύρισα πίσω στην Ελλάδα, προσπάθησα και βρήκα χορηγό την Αττική Οδό, με διετές συμβόλαιο, η οποία ανέλαβε τα έξοδα συμμετοχής. Στο μηχανολογικό κομμάτι όμως δεν βρήκα χορηγό. Έτσι, πήγα με τα υλικά που υπήρχαν, και ήταν σημαντικά για εμένα. Στο ίδιο μοτίβο συνεχίστηκε και το τρίτο Dakar. Στο τέταρτο δε, πήγα ολομόναχος, χωρίς καμία υποστήριξη, πλην ελαχίστων φιλικών εξαιρέσεων. Από εκεί και πέρα όμως, φέτος είναι διαφορετικά τα πράγματα, και σε πείσμα των καιρών και των συνθηκών που επικρατούν. Κι αυτό είναι ένα μήνυμα που θέλω να περάσω, ότι μέσα από τη στάχτη κάτι πάει να φυτρώσει. Και να μην το δούμε αυτό καθαρά αγωνιστικά, αλλά ευρύτερα. Έχω σαν στάση ζωής να παίρνω φόρα και να γκρεμίζω όσους τοίχους υψώνονται μπροστά μου.

Bikeit: Δυσκολεύτηκες φέτος να βρεις χορηγούς. Που το αποδίδεις αυτό ενώ έχεις ήδη στο ενεργητικό σου τέσσερεις επιτυχημένες συμμετοχές στο Dakar;
Β.Ο.: Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα, και δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί εντύπωση. Το θετικό είναι ότι οι άνθρωποι που με στηρίζουν πιστεύουν πραγματικά σε εμένα. Επομένως, και η μέχρι τώρα πορεία μου αξίζει, είναι ένσημα στην πλάτη.

Bikeit: Ουσιαστικά φέτος έκανες την προετοιμασία σου χωρίς να γνωρίζεις τι θα γίνει στο τέλος.
Β.Ο.: Αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο. Ενώ δεν είχαμε κλείσει τίποτα, εγώ επειδή το πίστευα πάρα πολύ, το έβλεπα ότι θα γίνει στο τέλος.

Bikeit: Πόση ήταν η πίεση να ετοιμαστείς, να βρεις μοτοσυκλέτα, εξοπλισμό, αλλά και χορηγούς μπροστά στο ενδεχόμενο να μην βρεις τελικά χορηγία για το φετινό Dakar;
Β.Ο.: Εγώ έπρεπε να κάνω την προσπάθειά μου. Το αν θα δικαιωνόμουν ή όχι, το έδειξε το αποτέλεσμα. Το εγχείρημα πήρε σάρκα και οστά, πάμε να το κάνουμε.

Bikeit: Πως νιώθεις τώρα; Είναι η σημαντικότερη παρουσία της Ελλάδας που έχει γίνει ποτέ στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Β.Ο.: Σαν την πρώτη φορά αισθάνομαι. Για εμένα δεν έχει αλλάξει κάτι.

Bikeit: Ποιος είναι τώρα ο στόχος σου;
Β.Ο.: Πρώτα απ’ όλα να τερματίσω, και όσο πιο ψηλά γίνεται. Και αυτά νομίζω ότι δεν είναι έξω από τις δυνατότητές μας

Ένας τραυματισμένος αγκώνας που όμως δεν είναι ικανός να του σταματήσει το όνειρο του Rally Dakar, είναι το «φιλοδώρημα» για τον Βασίλη Ορφανό από την ειδική διαδρομή στο stage 4 την Τετάρτη 5 Ιανουαρίου. «Ήταν μια μικρή ειδική αλλά πολύ δύσκολη και επίπονη καθώς ακολουθούσε μετά το πέρασμα των 4800μ. όπου το σώμα έτσι και αλλιώς καταπονείται», λέει ο Βασίλης και συνεχίζει: «Σήμερα οδήγησα γρήγορα και ήμουν σε μια μέρα όπου κέρδιζα θέσεις καθώς αισθανόμουν ότι πλέον δένομαι με τη μηχανή μου. 20χλμ. όμως πριν το τέλος της ειδικής η σκόνη ήταν αφόρητη. Βοηθούσαν σε αυτό και δυο quad που περνούσαν ταυτόχρονα με εμένα. Η άτυχη στιγμή δεν άργησε να έρθει και έτσι έπεσα από τη μηχανή. Με το πέσιμο άκουσα το κρακ στο χέρι, ωστόσο σηκώθηκα, ανέβηκα ξανά πάνω στη μηχανή και συνέχισα έως τον τερματισμό».

Ο τραυματισμός
Ο Βασίλης Ορφανός σύμφωνα με τους γιατρούς της οργάνωσης αλλά και τον γιατρό της ομάδας του Γιώργο Αρεάλη δεν έχει κάταγμα, ο αγκώνας δεν έχει φύγει από τη θέση του όμως έχει ένα πολύ μεγάλο αιμάτωμα. «Μόλις τερμάτισα πήγα στο ιατρείο, μου έβγαλαν ακτινογραφίες, με εξέτασαν κλινικά και διαπίστωσαν μόνο το αιμάτωμα στη μέσα μεριά του αγκώνα. Μου έδωσαν το ΟΚ για να συνεχίσω τόσο οι γιατροί εδώ στην Αργεντινή όσο και ο Γιώργος (σ.σ. Αρεάλης) από την Αθήνα», λέει ο Βασίλης ο οποίος είναι αφοπλιστικά παθιασμένος για το Dakar και το αποδεικνύει: «Προετοιμάζομαι για την επόμενη μέρα κανονικά. Δεν έχω χρόνο να χάσω ούτε για έναν τραυματισμό! Δεν έχω χρόνο ούτε να ψάξω τα πράγματα μου τα οποία τώρα που σας μιλάω δεν έχουν φτάσει ακόμα στο bivouac. Είμαι ακόμα με τα αγωνιστικά ρούχα και συνεχίζω», απαντά αποστομωτικά.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο τραυματισμός του Βασίλη του στοίχησε ελάχιστες θέσεις καθώς ξεκίνησε την ειδική της Τετάρτης 5 Ιανουαρίου από την 66η θέση και το τέλος της πολυτάραχης ημέρας τον βρήκε να στην 74η θέση σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έδινε η ASO τα ξημερώματα της Πέμπτης (ώρα Ελλάδος).

Η περιπέτεια συνεχίζεται
Το stage 4 ξεκίνησε για τους οδηγούς με πολύ κρύο και βροχή μέχρι και το πέρασμα των συνόρων με τη Χιλή στα 4800μ. και συνεχίστηκε με τρομερή ζέστη μόλις η διαδρομή άρχισε να κατηφορίζει. Σύμφωνα με τον Βασίλη οι διαφορές θερμοκρασίας και υγρασίας από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν τεράστιες. Το stage 5 της Πέμπτης 6 Ιανουαρίου περιλαμβάνει μια μεγάλη ειδική, πέτρες, ένα άνυδρο αλατωρυχείο με ορυκτό αλάτι στην επιφάνεια το οποίο αντανακλά τον ήλιο και γλιστράει και τερματισμό στα όρια της Ατακάμα μετά από τεράστιους αμμόλοφους.

Stage 5
Η επόμενη αγωνιστική ημέρα ξεκινά από τη Χιλή αυτή τη φορά και από μια από τις πιο άνυδρες πόλεις του κόσμου και καταλήγει στις ακτές του Ειρηνικού, δυτικά από την θρυλική έρημο Ατακάμα, στο Iquique.
•ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
•ΔΙΑΔΡΟΜΗ: CALAMA – IQUIQUE
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΑΠΛΗΣ / ΜΗ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 36
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ / ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 423

Πρόσω ολοταχώς! Σε αυτή την ολοκληρωμένη ειδική οι οδηγοί θα πρέπει να «ασχοληθούν» με μια ποικιλία τερέν καθένα από τα οποία απαιτεί ιδιαίτερη οδηγική συμπεριφορά. Μετά από μια αργή εκκίνηση σε βραχώδη, κακοτράχαλα μονοπάτια , το πέρασμα από τα αλατωρυχεία επίσης θα ρίξει τη μέση ταχύτητα: αυτό το μικρό τμήμα με τα λίγα χιλιόμετρα θα κρατήσει τους αγωνιζόμενους απασχολημένους για μια ώρα τουλάχιστον! Και η αγωνιστική ημέρα δε θα έχει ακόμα τελειώσει. Ακολουθεί ένα ανοιχτό τερέν, χωρίς σημείο αναφοράς, το οποίο εκτείνεται σε πάνω από 100 χιλιόμετρα. Το «φεστιβάλ» των αμμόλοφων ολοκληρώνεται με τη κάθοδο προς το Iquique η οποία υπόσχεται να ανταμείψει όσους αναζητούν συγκινήσεις. Απέναντι από τη θάλασσα, οι οδηγοί θα κατέβουν μια πλαγιά 3,2χλμ. με μέση κλίση 32% !

Συνεχής ενημέρωση στο προσωπικό site του Ορφανού : http://www.vorfanos.dev-cloud.com

Rally Dakar 2011 / Stage 5 Vamos el piloto griejo!
«Το Dakar είναι για τα δύσκολα». 6 που λέξεις κρύβουν όλη την ουσία του αγώνα και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα μετά το τέλος της Πέμπτης 6 Ιανουαρίου. Ο αγώνας βρίσκεται λίγο πριν από το μισό, οι ανακατατάξεις στην κορυφή της λίστα των οδηγών με τις μηχανές δεν έλειψαν, εγκαταλείψεις και τραυματισμοί ήταν πάλι στην ημερήσια διάταξη ενώ ο Βασίλης Ορφανός αν και τραυματίας από την ειδική της Τετάρτης, έκανε αυτό που κάνει όλες τις φορές που μετέχει στον αγώνα: υπερβάλλει εαυτόν.
Η προσπάθεια του ξεκίνησε από την 87η θέση και το τέλος του stage 5 τον βρήκε στην 73η θέση (σύμφωνα με τα στοιχεία της ASO που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του αγώνα τα ξημερώματα της Παρασκευής, ώρα Ελλάδος). «Στο Dakar το να χαθείς και να πεθάνεις, με το να φτάσεις στο bivouac και να πίνεις «καφέ» είναι ένα χιλιόμετρο διαφορά. Είναι μια κλασική διαδικασία επιβίωσης. Το ατυχές πέσιμο της Τετάρτης με στρεσάρισε το ομολογώ αλλά είμαι καλά και συνεχίζω ακάθεκτος», λέει ο Βασίλης στο τέλος μιας ημέρας με πολλή πλοήγηση, προσανατολισμό και σκόνη.



Η ειδική της ημέρας
«Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη μέρα σε ένα δύσκολο τερέν με σκόνη και fesh fesh, δηλ. σκόνη σα πούδρα. Αν ήμουν στην Ελλάδα θα έκανα τη διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη χωρίς ορατότητα», περιγράφει ο Βασίλης. O Έλληνας αναβάτης αλλά και πολλοί άλλοι συναθλητές του χάθηκαν μετά το WP 12, λίγο πριν τελειώσει η ειδική. «Βρήκα το δρόμο μου με τη διαίσθηση», λέει ο Βασίλης ο οποίος θυμίζει ότι οι πραγματικές δυσκολίες ξεκινούν την Παρασκευή όπου η έρημος Ατακάμα έχει την τιμητική της και συνεχίζονται μετά την ημέρα ξεκούρασης όπου ο αγώνας γίνεται ακόμα πιο σκληρός.
Rally Dakar και Χιλή
Λιγότερο ενθουσιώδεις με το Rally Dakar είναι οι κάτοικοι της Χιλής σύμφωνα με τα όσα μεταφέρει ο Βασίλης Ορφανός. «Είναι χαρακτηριστικά πιο αποστασιοποιημένοι, το ίδιο ισχύει και για την ίδια τη χώρα, αν και είναι μια από τις διοργανώτριες», λέει ο Βασίλης. «Ουρές έξω από τα bivouac δε βλέπουμε όπως στην Αργεντινή, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι άλλες εικόνες που προσλαμβάνουμε δεν είναι μαγευτικές: δίπλα στον Ειρηνικό μυρίζει θάλασσα και το μάτι γεμίζουν όχι απλώς αμμόλοφοι αλλά αμμόβουνα!».



Stage 6
Η επόμενη αγωνιστική ημέρα ξεκινά από τις ακτές του Ειρηνικού από το Iquique και καταλήγει πάλι στον Ειρηνικό αυτή τη φορά πιο ψηλά στα σύνορα, στην πόλη Arica.
•ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
•ΔΙΑΔΡΟΜΗ: IQUIQUE -ARICA
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΑΠΛΗΣ / ΜΗ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 265
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ / ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 456
Η εξερεύνηση της ερήμου Ατακάμα στον αγώνα του 2011 φέρνει τους οδηγούς στην Arica, την τελευταία πόλη πριν από τα σύνορα της Χιλής με το Περού. Μια ημέρα πριν από την ημέρα ξεκούρασης, οι συμμετέχοντες θα μπουν για τα καλά στην έρημο ενώ στο «αγωνιστικό μενού» περιλαμβάνονται αμμόλοφοι το μέγεθος των οποίων θα αυξάνεται καθώς η μέρα θα περνάει.
Ωστόσο, όπως λένε οι διοργανωτές, σε όλη την ειδική διαδρομή οι οδηγοί θα βιώσουν μια εναλλαγή αισθήσεων. Μετά την περιήγηση στις αμμοθίνες, οι περισσότεροι θα πρέπει αναπόφευκτα να τα βγάλουν πέρα με ζώνες fesh fesh (σ.σ. κονιορτοποιημένη άμμος που γίνεται σα πούδρα). Για το δε τμήμα όπου οι οδηγοί θα χρειαστεί να κάνουν σλάλομ μεταξύ σκόνης και ξερών χόρτων, η υπομονή θα είναι ο καλύτερος τους σύμμαχος.

Ορφανός
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Scratch 114 93 69 87 85
stage 104 89 67 87 83
Overall 104 89 77 74 71

Ταμπαξής

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Scratch 130 91 90 94 103
stage 123 108 87 94 101
Overall 123 108 90 85 84

Με σήμα κατατεθέν το σταθερό ρυθμό που απ’ ότι φαίνεται δεν επηρεάστηκε από την πτώση που είχε την Τετάρτη 5 Ιανουαρίου, ο Βασίλης Ορφανός κλείνει το πρώτο σκέλος του Rally Dakar από την 72η θέση στη γενική κατάταξη. Μια ημέρα πριν από την ημέρα ξεκούρασης και τα δύσκολα που ακολουθούν, ο Έλληνας αναβάτης έχει μόλις 1 λεπτό ποινή για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας ενώ ειδική με την ειδική δείχνει να εξοικειώνεται με την Aprilia του κερδίζοντας συνεχώς θέσεις.


Η ειδική της ημέρας
Οι διαδρομές της Παρασκευής 7 Ιανουαρίου επιφύλασσαν ποικιλία για τους οδηγούς. Η ημέρα τους ξεκίνησε με πέτρα και έντονο ανάγλυφο για να μετατραπεί και να καταλήξει σε αμμόλοφους και fesh fesh (σ.σ. κονιορτοποιημένη άμμο). Για πολλούς δε οδηγούς τα ξημερώματα του Σαββάτου (ώρα Ελλάδος) η ημέρα δεν είχε τελειώσει ακόμα καθώς συνέχιζαν να τερματίζουν.

«Οδήγησα γρήγορα και κέρδισα θέσεις. Ο τραυματισμός μου για εμένα είναι πια παρελθόν, είναι σα να μην έχω χτυπήσει και ήδη δουλεύω για τον αγώνα της Κυριακής», περιγράφει ο Βασίλης από το Bivouac της Arica. «Με το που έφτασα η πρώτη μου δουλειά ήταν να πλύνω τη μηχανή και να βρω τους μηχανικούς της ομάδας για να συζητήσουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και για να προετοιμάσουμε τη μηχανή για τη συνέχεια. Στα σχέδια μας δεν είναι να αλλάξουμε μοτέρ και παραμένουμε στην κατηγορία Super Production», λέει. Στόχος του Έλληνα αναβάτη – όπως δηλώνει ο ίδιος – είναι αφ’ ενός η σωματική ξεκούραση εν όψει της απαιτητικής συνέχειας αλλά και το στήσιμο της μηχανής. «Πρέπει να είναι σαν να μην έχω τρέξει, σαν η Κυριακή να είναι η πρώτη ημέρα του αγώνα», επισημαίνει ο Βασίλης ο οποίος τερματίζοντας τη Παρασκευή δέχτηκε και τα συγχαρητήρια από τον υπεύθυνο της Aprilia γιατί όπως εξηγεί ο ίδιος η ομάδα εκτιμά την υπερ-προσπάθεια που κάνει ένας υποστηριζόμενος οδηγός την ώρα που εργοστασιακοί οδηγοί είναι εκτός.



Stage 7
To Σάββατο 8 Ιανουαρίου είναι μέρα ξεκούρασης για τους οδηγούς του Rally Dakar. Η επόμενη αγωνιστική ημέρα ξεκινά από την πόλη Arica την Κυριακή 9 Ιανουαρίου και ολοκληρώνεται στην Antofogasta, επίσης στις όχθες του Ειρηνικού.
•Hμερομηνία: Κυριακή 9 Ιανουαρίου
•διαδρομή: arica – antofagasta
•χιλιόμετρα απλής / μη χρονομετρημένης διαδρομής: 208
•χιλιόμετρα ειδικής / χρονομετρημένης διαδρομής: 631 (για μηχανές – quad) & 611 (για αυτοκίνητα – φορτηγά)
Επιστροφή στις αγωνιστικές υποχρεώσεις με τη μεγαλύτερη ειδική του αγώνα επιφυλάσσουν οι διοργανωτές στους οδηγούς μετά τη rest day του Σαββάτου. Δυο χρονομετρημένες διαδρομές θα έχει το μενού της ημέρας με το πρωινό ετάπ να είναι χωρισμένο και αυτό στα δυο. Ειδικά οι αναβάτες των μηχανών θα πρέπει να κάνουν εντουράδα αντοχής για περίπου 40χλμ. Ακόμα και όσοι βρίσκονται στην καλύτερη φυσική κατάσταση θα καταπονηθούν – λένε οι διοργανωτές – από αυτή την «εκδρομή» μέσα στα φαράγγια. Η ολοκλήρωση του πρώτου μέρους θα βρει τους οδηγούς στις ακτές του Ειρηνικού καθώς τα οχήματα θα «καταδύονται» στους αμμόλοφους κατά μήκος μιας ιδιαίτερα απότομης πλαγιάς. Τα κομμάτια του δεύτερου μέρους θα είναι πιο γρήγορα και δε θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία, σύμφωνα με τους διοργανωτές, ότι στο τέλος της ειδικής θα αξίζουν το χειροκρότημα.

Με λιγότερα χιλιόμετρα ειδικής από τον αρχικό σχεδιασμό αλλά εξίσου επίπονα,
έκλεισε και η 7η ημέρα του 33ου Rally Dakar. Παρά το γεγονός ότι οι οδηγοί
προέρχονταν από την ημέρα ξεκούρασης, η ASO μετά από τα πολλά προβλήματα
που είχαν αρκετοί από τους αγωνιζόμενους στις 2 τελευταίες ειδικές,
αποφάσισε, για λόγους ασφάλειας και καλύτερης ροής του αγώνα, να μειώσει το
ετάπ της Κυριακής 9 Ιανουαρίου περίπου στο μισό. Έτσι τα 631χλμ. της ειδικής
χρονομετρημένης διαδρομής έγιναν 272.
Ο Βασίλης Ορφανός μετά και από τον αγώνα της Κυριακής βρίσκεται στην 76η
θέση της γενικής κατάταξης, σύμφωνα με τους πίνακες των διοργανωτών τα
ξημερώματα της Δευτέρας (ώρα Ελλάδος). «Και σήμερα ήταν μια πολύ δύσκολη
ημέρα με μεγάλες εκτάσεις και απερίγραπτη σκόνη που σηκώνονταν στον αέρα
και μείωνε την ορατότητα. Η σα πούδρα άμμος ταλαιπώρησε ειδικά εμάς με τις
μηχανές καθώς υπήρχαν σημεία που έπρεπε να κάνεις υπεράνθρωπες
προσπάθειες για να περάσεις. Βούλιαζες τόσο πολύ που εμένα μου θυμίζαμε
ιστιοπλόους της άμμου», λέει ο Βασίλης.
Ο Έλληνας οδηγός που όπως έχει ο ίδιος δηλώσει σε όλα τα Dakar περιμένει τα
δύσκολα για να κάνει επίθεση, διατήρησε τη θέση του στη κατάταξη σε μια
ημέρα που είχε πολλές προκλήσεις για τους οδηγούς. «Καθυστέρησα αρκετά
προσπαθώντας να διαβάσω το road book. Η σκόνη ήταν τόση που ήταν
πραγματικά αδύνατο να δεις τι έγραφε. Αναγκαζόμουν να σταματώ για να δω
που θα πάω μετά ενώ από ένα σημείο και έπειτα οι διοργανωτές
χρησιμοποίησαν ελικόπτερα προκειμένου να καθοδηγήσουν τους οδηγούς μέσα
στη σκόνη», επισημαίνει ο Βασίλης ο οποίος όπως χαρακτηριστικά λέει ήταν μια
μέρα που θύμιζε Σαχάρα όχι μόνο από τη πούδρα αλλά και από τις ακραίες
θερμοκρασίες το πρωί και το βράδυ.
«Μένω πιστός στους στόχους μου και συνεχίζω παρά το γεγονός ότι και σήμερα
είχα μια μικρή πτώση πάνω στο χτυπημένο μου χέρι η οποία μου προσέθεσε
λίγο πρήξιμο στο ίδιο σημείο», λέει.

Stage 8
Η επόμενη αγωνιστική ημέρα ξεκινά από την παραλιακή πόλη Antofagasta στο
βόρειο τμήμα της Χιλής και ολοκληρώνεται στο Copiapo το οποίο είναι
περικυκλωμένο από την έρημο Ατακάμα.

•ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
•ΔΙΑΔΡΟΜΗ: ANTOFΑGASTA – COPIAPO
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΑΠΛΗΣ / ΜΗ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 268
•ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ / ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: 508
«Τρεις ειδικές σε μία», αυτός είναι ο τίτλος του 8ου stage του αγώνα και όπως
λένε οι διοργανωτές, οι τρεις διαφορετικές φάσεις του αγώνα είναι πιθανό να
έχουν συνέπειες και να προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις. Γι’ αυτό και
συστήνουν στους οδηγούς να εστιάσουν στην πλοήγηση ειδικά στην αρχή της
ειδικής. Στις αχανείς εκτάσεις της Χιλής οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να κάνουν
άλματα από κοιλάδα σε κοιλάδα: το ορόσημα θα είναι ελάχιστα και ο κίνδυνος
αποπροσανατολισμού μεγάλος. Και όπως επισημαίνεται, να το χαθούν οι οδηγοί
θα είναι ιδιαίτερα «επίπονο», ιδίως αν αυτό γίνει στη μέση του αγώνα, στα
μονοπάτια των παλιών ορυχείων. Προσοχή όμως θα χρειαστεί και στην μεγάλη
ζώνη άμμου στο τέλος της ειδικής η οποία θα απαιτήσει καθαρό μυαλό από τους
οδηγούς ενώ καλό είναι – λένε οι διοργανωτές – να περάσουν από εκεί όσο
υπάρχει ακόμα φως!

Εγκατέλειψε τελικά από πρόβλημα στην γεννήτρια ρεύματος της μοτοσυκλέτας
Στη συνέντευξη τύπου πριν από το 5ο Rally Dakar της καριέρας του ο Βασίλης Ορφανός σε ερώτηση για τις φιλοδοξίες του είχε απαντήσει: «Ό, τι πει ο θεός του Dakar». Ο θεός του Dakar φαίνεται ότι εγκατέλειψε τον Έλληνα οδηγό στη 10η αγωνιστική ημέρα του 33ου Rally καθώς προβλήματα με τα ηλεκτρολογικά της μοτοσυκλέτας του τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από το όνειρο ενός ακόμη τερματισμού στον πιο απρόβλεπτο, ριψοκίνδυνο και εν τέλει συναρπαστικό αγώνα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Ο ίδιος, μετά από τις πρώτες βοήθειες που δέχτηκε, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τι ακριβώς συνέβη από το ελικόπτερο που τον μετέφερε στο bivouac:

«Ήδη μετά το τέλος του αγώνα της Τρίτης (σ.σ 12 Ιανουαρίου) παραπονέθηκα στους μηχανικούς της ομάδας για ένα πρόβλημα με το ρεύμα, καθώς η μηχανή μου δεν πήρε μπροστά με τη μίζα. Οι μηχανικοί μου απάντησαν ότι το πρόβλημα ήταν στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και αφού στο τελευταίο τσεκάρισμα πριν τον αγώνα της Τετάρτης, η μηχανή πήρε μπρος αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε τη μπαταρία. Ξεκινώντας ο αγώνας όμως στις 4 τα ξημερώματα της Τετάρτης, η μηχανή πάλι δε πήρε μπρος με τη μίζα και αναγκάστηκα να τη σπρώξω για να ξεκινήσει. Για να είμαι ειλικρινής, ξέροντας το απαιτητικό πρόγραμμα της ημέρας, σε όλη τη διαδρομή είχα αυτή την έγνοια και κυρίως πρόσεχα να μη μου σβήσει η μηχανή. Μετά την απλή διαδρομή, το απίστευτο κρύο και το πέρασμα των Άνδεων στα 4800μ., σειρά είχε η ειδική. Πριν από την ειδική το πρόγραμμα προέβλεπε ανεφοδιασμό και σε αυτό το σημείο είναι που ξεκίνησαν τα πραγματικά προβλήματα καθώς έπρεπε πάλι να σπρώξω για να πάρει μπρος η μηχανή. Σηκώνω το ρελαντί και φεύγω αποφασισμένος ότι επουδενί δε πρέπει να μου σβήσει. Από τα 170 χλμ. της ειδικής έχω διανύσει ήδη τα 102 όταν το road book μας στέλνει να περάσουμε από ένα ποτάμι με πολλή πέτρα, να κάνουμε δηλαδή trial. Ξανασηκώνω το ρελαντί για να ξεκολλήσω από το ποτάμι και εκεί είναι που η μηχανή σβήνει και πάλι. Είμαι σε ένα σημείο ολομόναχος, μου χωρίς άλλους οδηγούς κοντά μου αλλά για καλή μου τύχη περνάει ένας Ολλανδός οδηγός, στην ίδια ομάδα με εμένα, ο οποίος μου δίνει ρεύμα για να συνεχίσω. Ωστόσο όπως αποδείχτηκε ήταν μάταιη η προσπάθεια καθώς μετά από 100μ. μένω και πάλι. Είμαι αποφασισμένος ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψω, όμως νιώθω τις δυνάμεις μου να λιγοστεύουν. Η υπερπροσπάθεια του αγώνα, η αγωνία της μηχανής, το μένος μου να βρω τη λύση, είχαν σαν αποτέλεσμα να μείνω και από σωματικά υγρά. Είμαι στη μέση του πουθενά, στην έρημο, μόνος και σκέφτομαι ότι πρέπει να βρω έναν τρόπο να μην εγκαταλείψω. Είμαι στη στιγμή που ζυγίζω τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω όταν περνάει από πάνω μου ένα ελικόπτερο της οργάνωσης. Του κάνω σήμα να κατέβει και ζητάω από το γιατρό να μου χορηγήσει επί τόπου έναν ορό. Η ιατρική ομάδα – ως όφειλε – με ρώτησε αν εγκαταλείπω ή όχι τον αγώνα και στην αρνητική μου απάντηση, πήρα την προειδοποίηση ότι αν σε ένα τέταρτο που θα ξαναπεράσουν δε φύγω μαζί τους τότε η εναλλακτική μου, αν δε λύσω και το πρόβλημα της μηχανής, ήταν να περάσω όλο το βράδυ στην έρημο. Με τον ορό που μου έδωσε ο γιατρός ανέκτησα κάποιες δυνάμεις. Η ιστορία συνεχίζεται με ένα αυτοκίνητο αγωνιζόμενων οι οποίοι είχαν χαθεί και σε αντάλλαγμα για το γεγονός ότι τους έδειξα το δρόμο, μου έδωσαν ρεύμα. Βάζω μπροστά τη μηχανή, ωστόσο μετά από 100μ. μου σβήνει και πάλι. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι είχαν τελειώσει όλα. Έφτασα στο οριακό σημείο όπου πλέον ετίθετο θέμα επιβίωσης. Δεν το κρύβω ότι η «τρέλα του Dakar» με παρότρυνε να κάνω την υπέρβαση και να το ρισκάρω ωστόσο ένιωθα πολύ αδύναμος και για πρώτη φορά έπρεπε να υπερισχύσει η λογική. Ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να μείνω τη νύχτα στην έρημο, ήταν μάταιος κόπος να προσπαθήσω να βάλω μπροστά τη μηχανή. Προτού μετρήσω το δίκαιο και το άδικο, την τύχη και την ατυχία, νιώθω καλά με τον εαυτό μου διότι έκανα ό, τι μπορούσα, διότι δεν εγκατέλειψα το μότο μου ότι «δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω». Δυστυχώς έφτασα στο σημείο που δε μπορούσα άλλο».

Ώρες μετά την εγκατάλειψη, η μηχανή του Βασίλη Ορφανού μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο bivouac καθώς τα φορτηγά της οργάνωσης δε μπορούσαν να προσεγγίσουν το σημείο. Στο bivouac οι μηχανικοί της Aprilia διαπίστωσαν ότι είχε καεί η γεννήτρια που έδινε ρεύμα.

Ο Σίμος Ταμπαξής που αγωνίζεται με Βελγική αγωνιστική άδεια, συνεχίζει την προσπάθεια στην 87η θέση, με 16 ώρες και 30 λεπτά ποινή.

πηγή : http://www.motograndprix.gr

.... εχεις αγωες μπροστα σου παληκαρι μου