Μπορείς να κάνεις την εγγραφή σου δωρεάν, διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και θα σου δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχεις στις δημόσιες συζητήσεις για τις μηχανές yamaha! Καλή περιήγηση!
Yamaha-Bikers Hellas
Welcome to the Yamaha-Bikers forum.
Μπορείς να κάνεις την εγγραφή σου δωρεάν, διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και θα σου δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχεις στις δημόσιες συζητήσεις για τις μηχανές yamaha! Καλή περιήγηση!
Yamaha-Bikers Hellas
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Ο αυστραλός Laurence Smith σχεδίασε και κατασκεύασε μια ανάρτηση για το Yamaha R1 που βασίζεται σε αντίστοιχες κλασσικών κατασκευών, αλλά σε πολύ πιο εξελιγμένη μορφή. Έχοντας απόλυτη εμπειρία στο αντικείμενο ως ιδιοκτήτης της εταιρείας SuspensionSmith που εδρεύει στην Αυστραλία, ο Laurence Smith απλά αναρωτήθηκε γιατί οι αναρτήσεις με δοκούς στήριξης που έχουμε δει σε κλασσικές κατασκευές όπως η Harley Davidson και η Indian, δεν υπάρχουν και σε super sport μοτοσικλέτες. Και μην βιαστείτε να απαντήσετε ότι δεν είναι ικανές γιατί απλά η κατασκευή αλλά και το σχετικό βίντεο θα σας διαψεύσουν. Μπορεί η πολύπλοκη εμπρός ανάρτηση του Smith να έχει ιδιαίτερα αυξημένο κόστος σε σχέση με τα απλά αμορτισέρ/ελατήρια που χρησιμοποιούνται τώρα από όλους ανεξαιρέτως του κατασκευαστές, όμως όσο η φαντασία και το μεράκι κάποιων ανθρώπων δεν σταματά, τόσο θα βλέπουμε όμορφες κατασκευές και εντυπωσιακές δημιουργίες.
Το project ξεκίνησε το 2009 σε ένα FZR400 με κινητήρα από CBR ώστε να έχει το απαιτούμενο γκάζι που ήθελε ο Laurence Smith, ενώ στο Yamaha R1 του 2004 στο οποίο εφάρμοσε το τελικό σχέδιο αναγκάστηκε να κάνει σοβαρές μετατροπές στο πλαίσιο, και όχι μόνο. Ο Smith εξηγεί ότι μετά από πολλές δοκιμές τόσο στην πίστα όσο και στον υπολογιστή (χρησιμοποιώντας ειδικό software) δικαίως οι εταιρείες δεν χρησιμοποιούν τέτοιου τύπου αναρτήσεις σε super-sport μοντέλα, αφού λόγω της κατασκευής τους δεν έχουν την αίσθηση και την αμεσότητα που είναι άκρως απαραίτητη. Αυτή χάνεται λόγω των πολλών εξαρτημάτων, τόσο κατά τη λειτουργία της ανάρτησης στην απλή κίνηση της μοτοσικλέτας όσο και κατά το φρενάρισμα αυτής, με αποτέλεσμα να μην φτάνει ποτέ στα χέρια του αναβάτη.
Το πρόβλημα του το έλυσε παίζοντας με τις ρυθμίσεις, αλλάζοντας την κλίση των δοκών και των ελατηρίων/αμορτισέρ, και τέλος βελτιώνοντας το δέσιμο της ανάρτησης με το υπόλοιπο σασί. Ακόμη και ο ίδιος βέβαια μαρτυρά ότι η ανάρτηση που σχεδίασε δεν είναι τέλεια, όμως είναι η νύχτα με τη μέρα, σε σχέση με τις κλασσικές του είδους.
Ωραίος ο τύπος και για την εξέλιξη που έκανε και πάνω από όλα για το ότι παραδέχεται άμεσα τα μειονεκτήματά του και δεν πουλάει αυγοτάραχο για χαβιάρι....