Nτοκιμαντέρ για την «άγρια» εποχή των GP του '80

Οι περισσότεροι σημερινοί νέοι, δεν πρόλαβαν τις ημέρες δόξας των Αμερικανών στα GP, στα τέλη της δεκαετίας του '80 με αρχές του '90.

Για αυτούς λοιπόν αλλά και όσους θέλουν να ξαναζήσουν εκείνες τις έντονες εποχές, ένα όμορφο ντοκιμαντέρ του βρετανικού καναλιού ITV4, αναβιώνει τις ημέρες όπου η συμμετοχή σε αγώνα GP απαιτούσε πολλά κότσια και λιονταρίσια ψυχή.

Στην 45λεπτη αυτή καταγραφή που έχει το συμβολικό τίτλο «The Unrideables» (οι μη οδηγήσιμες) εμφανίζονται τα αστέρια της εποχής όπως οι Kenny Roberts (σαν team manager πλέον), Randy Mamola, Eddie Lawson, Wayne Gardner, Kevin Schwantz αλλά και πολλοί άλλοι.

Την εποχή περιγράφουν γλαφυρά και γνωστοί δημοσιογράφοι που τότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην κάλυψη των αγώνων, όπως ο Michael Scott και ο Mat Oxley.

Οι συντελεστές της ταινίας συνομιλούν σήμερα με τους πρωταγωνιστές των αγώνων εκείνης της εποχής και τους αναγκάζουν να ταξιδέψουν στη «λεωφόρο» των αναμνήσεών τους.

Ο τίτλος «Unrideables» επιλέχτηκε λόγω του ιδιαίτερα δύστροπου χαρακτήρα εκείνων των μοτοσικλετών GP. Οι κινητήρες τους απέδιδαν τη μέγιστη ιπποδύναμη πολύ απότομα, σε ένα πολύ περιορισμένο εύρος στροφών. Ήταν τετρακύλινδροι, υγρόψυκτοι δίχρονοι και απέδιδαν 160 ίππους από 500 κυβικά εκατοστά. Οι δε μοτοσυκλέτες ζύγιζαν μόλις 120 κιλά.

Σε σύγκριση με τις σημερινές τετράχρονες MotoGP, εκείνες οι μοτοσικλέτες ήταν πραγματικά «μη οδηγήσιμες» τουλάχιστον από κοινούς θνητούς. Οι σύγχρονες αγωνιστικές της κορυφαίας κατηγορίας ζυγίζουν 160 κιλά και κινούνται από «γλυκούς» τετράχρονους, τετρακύλινδρους κινητήρες οι οποίοι αποδίδουν κάπου 250 ίππους από 1.000 κυβικά.
Επομένως οι αναβάτες εκείνων των ηρωικών καιρών δεν ήταν απλά εξαιρετικοί οδηγοί που μπορούσαν να κινούνται στο ακαθόριστο όριο της πρόσφυσης (και της... ύπαρξης), αλλά και πολύ γενναίοι. Βέβαια τα ίδια θα λέγονται και για τους σημερινούς αναβάτες μετά από 20 χρόνια.

Πάρτε μια απολαυστική γεύση από την εποχή που τα πράγματα ήταν «άγρια», ο συναγωνισμός, οι μοτοσικλέτες και οι ίδιοι οι οδηγοί τελικά…



πηγη: http://www.newsbeast.gr

Όντως τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ απο τότε μέχρι σήμερα. Σίγουρα η οδήγηση μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας απαιτούσε "κότσια" και χειρουργικής ακρίβειας χειρισμούς για να μην σε ρίξει, ας μην ξεχνάμε ότι ηλεκτρονικά βοηθήματα δεν υπήρχαν, αλλά και αναρτήσεις λάστιχα κτλ δεν είχαν καμιά σχέση με τα σημερινά. Οι κινητήρες είχαν περάσει τα 160 άλογα άν θυμάμαι καλά φτάνοντας τα 180 με την Honda να δηλώνει ότι μπορούσε να φτάσει και τα 200 (πράγμα όμως που δεν έκανε ποτέ) γιατί κάτι τέτοιο θα έκανε τις μοτοσυκλέτες απολύτως ΜΗ οδηγήσιμες.

Όμως για να μήν είμαστε άδικοι με τους σημερινούς οδηγούς φτάνει να ρίξουμε μια ματιά στους χρόνους του τότε και του τώρα σε ίδιες πίστες. Μπορεί οι σημερινές μοτοσυκλέτες των Μotgp να είναι φιλικότερες στο χειρισμό τους απο τα δίχρονα 500-άρια, όμως σήμερα όλα γίνονται πολύ-πολύ πιό γρήγορα. Και σήμερα όπως και τότε αυτοί που μπορούν να τις οδηγήσουν στο όριο μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.