Του Τάκη Μανιάτη
Ο δεύτερος τίτλος στην κατηγορία supersport 600 ήρθε φέτος για τον Άλεξ Παπαγεωργίου. Μετά από μία δύσκολη χρονιά που κρίθηκε ουσιαστικά στον τελευταίο αγώνα, ο μικρόσωμος αναβάτης μας μίλησε για την σεζόν που μόλις τελείωσε, αλλά και την πορεία του στο χρόνο
Bikeit: Πώς ήταν το 2011 για σένα; Πως νιώθεις για τον δεύτερο τίτλο σου στην κατηγορία; (πρώτος το 2009).
Άλεξ Παπαγεωργίου: Ξεκίνησε καλά, με μία νίκη, στην πορεία όμως είχαμε κάποια μικρά προβλήματα με τη μοτοσυκλέτα μας τα οποία λίγο μας δυσκόλεψαν. Με την πάροδο του χρόνου και των αγώνων όμως τα λύσαμε και ειδικά στους δύο τελευταίους αγώνες ήμασταν πανέτοιμοι. Ωστόσο είχα και μια πτώση – όχι σε αγώνα, γιατί εκεί έχω να πέσω τουλάχιστον έξι χρόνια, είμαι πολύ σταθερός – αλλά σε προπόνηση, με πολλά χιλιόμετρα, κι αυτό με πήγε πίσω κατά ένα, ενάμισι μήνα. Έκανα φυσιοθεραπείες όμως και όλα πήγαν καλά ευτυχώς.
Χαίρομαι πάρα πολύ για τον δεύτερο τίτλο μου, το ίδιο όπως χάρηκα και για τον πρώτο μου.
Bikeit: Τι έχει αλλάξει στον συναγωνισμό από το 2009; Νέοι αντίπαλοι υπάρχουν;
Α.Π.: Ο συναγωνισμός είναι ακριβώς ο ίδιος, παραμένει έντονος και όπως ξέρεις τα 600cc είναι μια αρκετά ανταγωνιστική κατηγορία. Καινούργιοι αντίπαλοι όχι, δεν υπάρχουν, εκτός από τον νεαρό τον Παναγιωτόπουλο. Κατά τ’ άλλα παραμένουμε οι ίδιοι, όλοι μάχιμοι και όλοι άξιοι για το πρωτάθλημα.
Bikeit: Πόσο σε έχει βοηθήσει το γεγονός ότι είσαι στην ίδια κατηγορία όλα αυτά τα χρόνια και με την ίδια μοτοσυκλέτα επίσης;
Α.Π.: Σίγουρα με έχει βοηθήσει αυτό, και στο θέμα των γραμμών σαν αγωνιζόμενος, αλλά όπως και να ‘χει, κάθε χρόνο οι εταιρείες βγάζουν καινούργια πράγματα – εκκεντροφόρους κτλ – οπότε μπαίνεις στη διαδικασία να τα αγοράζεις. Κι αυτά θέλουν πάλι ρυθμίσεις και ψάξιμο. Αυτό που μένει είναι η ίδια η μοτοσυκλέτα σαν R6, γεγονός που βοηθάει σε κάποιο βαθμό. Τα προβλήματα που προανέφερα ότι είχαμε, αφορούσαν στο ότι πήγαμε να εξελίξουμε ένα κομμάτι και δυσκολευτήκαμε λίγο μέχρι να το βρούμε. Συμβαίνει πάντα αυτό όταν “ψάχνεσαι με την μοτοσυκλέτα”.
Bikeit: Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια στη μοτοσυκλέτα ή στο οδηγικό σου στυλ;
Α.Π.: Το οδηγικό μου στυλ σίγουρα το έχω εξελίξει, δεν τρέχω όπως παλιά – θα θυμάσαι κι εσύ τότε που τρέχαμε μαζί στα Aprilia 125 Challenge το 1997. Στη μοτοσυκλέτα μου όμως δεν αλλάζω και πάρα πολλά πράγματα, είμαι τύπος διαχρονικός. Βάζω τα πράγματα που λέει η εταιρεία, το full kit που ορίζει, και πορεύομαι έτσι, χωρίς υπερβολές.
Bikeit: Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπισες φέτος ποια ήταν;
Α.Π.: Ήταν με τις ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας μου με το καινούργιο kit. Δυσκολευτήκαμε να φτιάξουμε το ανάλογο πρόγραμμα έτσι ώστε να μην χάνω ούτε στις χαμηλές, ούτε στις μεσαίες, ούτε στις υψηλές στροφές. Φυσικά ήταν απλά θέμα χρόνου να το βρούμε. Όπως ξέρεις όμως, είναι λίγοι οι αγώνες και λίγες οι προπονήσεις που κάνουμε, επομένως δεν είχα πολύ χρόνο για να στήσω τη μοτοσυκλέτα μου.
Bikeit: Από την αρχή που μπήκες σε αυτή την κατηγορία, πόσο έχεις κατεβάσει τους χρόνους σου;
Α.Π.: Με την πάροδο του χρόνου έχω κατεβάσει κατά πολύ τους χρόνους μου. Φαντάσου ότι όταν είχα ξεκινήσει στα Μέγαρα, οι ταχύτεροι γύροι ήταν στο 1:02 αν θυμάμαι καλά, και τώρα γυρνάω 0:59 μισό και στις Σέρρες 1:21.7. Δεν έχω μείνει καθόλου στάσιμος δηλαδή.
Bikeit: Πού πιστεύεις ότι μπορείς να φτάσεις καθώς ο ανταγωνισμός αυξάνει;
Α.Π.: Ακριβώς επειδή αυξάνει ο ανταγωνισμός κατεβαίνουν οι χρόνοι. Πρέπει πάντα να είσαι μάχιμος και στην πρώτη γραμμή. Έτσι προπονείσαι πιο καλά και κατεβάζεις τους χρόνους σου. Σαφώς βελτιώνονται και οι μοτοσυκλέτες μας, δεν είναι οι ίδιες όπως πριν δέκα χρόνια, αλλά οι χρόνοι δεν οφείλονται μόνο σε αυτές, αλλά και σε εμάς.
Bikeit: Τα τελευταία χρόνια ποιοι είναι οι αναβάτες που σου έχουν μείνει στο μυαλό ως οι μεγαλύτεροι ανταγωνιστές σου;
Α.Π.: Είναι αρκετοί, αλλά σίγουρα ο μεγαλύτερος ήταν ο Άλκης ο Συνιώρης που ήταν και πολύ φίλος μου. Ο Μιχάλης ο Κουτσουμπός επίσης, ο πρωταθλητής του 2008, ο Κώστας ο Πολίτης, πρωταθλητής 2010, ο Νίκος ο Περιστεράς. Κάθε χρονιά έχει και τη δική της μάχη.
Bikeit: Τι θα έχεις να θυμάσαι από φέτος, ποιες ήταν οι σημαντικότερες μάχες σου;
Α.Π.: Οι σημαντικότερες μάχες ήταν με τον Μιχάλη τον Κουτσουμπό στην Τρίπολη. Είναι πολύ φίλος μου ο Μιχάλης και μου αρέσουν πολύ οι μάχες μας. Με τον Βαγγέλη τον Καρακατσάνη, τον Παναγιωτόπουλο και τον Μπεγνή επίσης, αλλά και με όλους τους οδηγούς είχαμε δυνατές μάχες.
Bikeit: Όσον αφορά στη φετινή χρονιά και σχετικά με το πρόβλημα και την ένσταση που προέκυψε με το σύστημα αλλαγής ταχυτήτων της μοτοσυκλέτας σου, τι έχεις να σχολιάσεις;
Α.Π.: Δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα από την πλευρά μου γιατί ποτέ δεν βάζω κάτι αν δεν κοιτάξω πρώτα τον κανονισμό, αυτή είναι βασική αρχή μας. Υπήρξε μια ενημέρωση για να δουν τις τρεις πρώτες μοτοσυκλέτες, είδαν αυτό το σύστημα γρήγορης αλλαγής ταχύτητας που δεν διευκρινιζόταν από τον ΣΟΑΜ, και έπρεπε υποχρεωτικά να γίνει έλεγχος. Τελικά φυσικά το σύστημα ήταν νομιμότατο, και μάλιστα ήταν και ομόφωνη η απόφαση. Ο ΣΟΑΜ διευκρίνισε τις παραγράφους με τις οποίες το σύστημα ήταν σύννομο τόσο με τους κανονισμούς του ΣΟΑΜ, όσο και της FIM. Ήταν καθαρά θέμα διαδικασίας δηλαδή.
Bikeit: Σε τι θα μπορούσε να σε βοηθήσει αυτό το σύστημα;
Α.Π.: Αυτό το συγκεκριμένο σύστημα που έχω εγώ δεν βοηθάει πουθενά βασικά, είναι απλώς ένα shifter, το οποίο όμως δεν γνώριζαν τα παιδιά κι έτσι μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία.
Bikeit: Η μοτοσυκλέτα σου κατά πόσο διαφέρει από τη νέα μοτοσυκλέτα παραγωγής;
Α.Π.: Η μοτοσυκλέτα μου διαφέρει παντελώς από μία παραγωγής, κατ’ αρχήν διότι είναι μια μοτοσυκλέτα full kit. Έχω όλα τα πράγματα που δίνει το εργοστάσιο της Yamaha, το γνωστό κιτ – ψυγεία , εκκεντροφόρους, σασμάν, πλεξούδες κτλ.
Bikeit: Η μοτοσυκλέτα σου είναι του 2008. Αν είχες του 2011 τι διαφορές θα είχε;
Α.Π.: Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω οδηγήσει του 2011, όμως από όσο ξέρω δεν έχουν γίνει και μεγάλες αλλαγές, γι’ αυτό το λόγο άλλωστε παρέμεινα με του 2008. Δεν νομίζω πάντως ότι θα άλλαζε κάτι, ίσως μόνο στα «ψηλά γράμματα».
Bikeit: Το στήσιμο δηλαδή θεωρείς ως σημαντικότερο.
Α.Π.: Το στήσιμο, ακριβώς, αν μία μοτοσυκλέτα είναι σωστά προετοιμασμένη και στημένη, είναι ότι καλύτερο μπορείς να έχεις.
Bikeit: Μετά από τόσα χρόνια στα 600 θα ήθελες να αλλάξεις κατηγορία και να πας στη formula extreme ή τα 1000ρια δεν σου αρέσουν;
Α.Π.: Για να σου πω την αλήθεια, τα 1000αρια δεν μου αρέσουν καθόλου. Τα 600 είναι η πιο ανταγωνιστική κατηγορία γιατί πρέπει να οδηγείς με φόρα, κι εμένα μου αρέσει αυτό. Κι εκτός του ότι τα 1000αρια δεν μου αρέσουν και οδηγικά, δεν ταιριάζουν και στον σωματότυπο μου, καθότι αδύνατος. Δεν «κάνουν» για μένα.
Bikeit: Μετά από τόσα χρόνια αγώνων, ποιο είναι για σένα το επόμενο βήμα;
Α.Π.: Για μένα το επόμενο βήμα είναι απλά η κατάκτηση ενός τρίτου τίτλου, ενός τέταρτου, ενός πέμπτου.. Δεν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου, να πάω να τρέξω στο εξωτερικό για παράδειγμα. Έχω τρέξει παλαιότερα, αλλά καθαρά για την εμπειρία. Δεν έχουμε τόσο καλές υποδομές εδώ για να πάω στο εξωτερικό.
Bikeit: Για ποιο λόγο δεν αποφάσισες να πας έξω όλα αυτά τα χρόνια, εφόσον έχεις και πολύ καλή σχέση με τη Yamaha;
Α.Π.: Προσπάθησα μια φορά, για ένα-δυο αγώνες για την εμπειρία όπως είπα, όμως ήταν τόσο πολλά τα χρήματα που απαιτούνταν που επέστρεψα στη βάση μου.
Bikeit: Όταν ξεκίνησες τους αγώνες, φανταζόσουν τον εαυτό σου πρωταθλητή και ήδη με δύο τίτλους;
Α.Π.: Πάντα το σκεφτόμουν, από μικρός που μου άρεσαν οι αγώνες, ήθελα να γίνω πρωταθλητής. Αυτό ήρθε από μόνο του τελικά, με την πάροδο του χρόνου και την εμπειρία που αποκόμισα.
Bikeit: Η εμπειρία δηλαδή τελικά είναι πιο σημαντική από την «τρέλα» για την κατάκτηση ενός τίτλου;
Α.Π.: Η εμπειρία είναι τελικά η πιο σημαντική, και αυτό το συνειδητοποίησα μετά από χρόνια. Ως νέος, οδηγούσα εντελώς διαφορετικά, αλλά πλέον οι χρόνοι που κατεβάζω οφείλονται στην εμπειρία, η τρέλα δεν βοηθάει. Ξέρεις ακριβώς τι θα κάνεις κατά τη διάρκεια του αγώνα, πώς θα κινηθείς, πού να πατήσεις, πού να ανοίξεις το γκάζι, πού φρένο. Με την τρέλα μόνο, δεν πας.
Bikeit: Ο ΣΟΑΜ έχει κάνει μια προσπάθεια με δικό του πρωτάθλημα και έχει αναδείξει σημαντικά την ταχύτητα. Πόσο σημαντική θεωρείς την ενιαία αντιμετώπιση των αναβατών και των χορηγών στην προβολή των αγώνων;
Α.Π.: Ο χορηγός είναι το Άλφα και το Ωμέγα, είτε πρόκειται για χορηγό σε οδηγό, είτε σε πρωτάθλημα. Το ότι διοργανώνει ο ΣΟΑΜ τους αγώνες είναι πάρα πολύ θετικό γιατί πρόκειται για ανθρώπους που γνωρίζουν «εκ των έσω» τις ανάγκες μας. Αυτό είναι πολύ σημαντικός παράγοντας και σαφώς έχει συντελέσει στο να είμαστε κι εμείς οι αναβάτες ενωμένοι και κάνουμε χρόνο με το χρόνο όλο και πιο δυνατό το πρωτάθλημα.
Bikeit: Τι έχει αλλάξει από το 1997 στους αγώνες που τρέχεις εσύ;
Α.Π.: Έχουν αλλάξει πάρα πολλά, οι πίστες, οι διοργανώσεις, όλα πάνε συνεχώς προς το καλύτερο φυσικά και ειδικά την τελευταία τριετία που έχει αναλάβει τη διοργάνωση ο ΣΟΑΜ.
Bikeit: Ποιοι σε βοήθησαν να φτάσεις ως εδώ φέτος;
Α.Π.: Οι χορηγοί μου φυσικά. Μέγας χορηγός για τέταρτη χρονιά παραμένει η ΕΚΟ και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Επίσης τα καταστήματά μας, Αλέξανδρος και Μανώλης Παπαγεωργίου, η Yamaha Μοτοδυναμική, τα ελαστικά Περιστεράς, οι WP αναρτήσεις και οι Air max ζελατίνες. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον μηχανικό μου, τον Στράτο Εμμανουηλίδη με τον οποίο διανύουμε τον δέκατο χρόνο της συνεργασίας μας, αλλά και την οικογένειά μου και όλους εκείνους που με στήριξαν ψυχολογικά και ηθικά, τόσο στις καλές όσο και στις άσχημες στιγμές.
πηγή : http://www.bikeit.gr